Soms ben ik mijn kind helemaal kwijt. Ik kan me toch redelijk inleven in anderen, dacht ik. Maar van mijn eigen kind krijg ik soms maar weinig hoogte”, aldus Mieke. Mieke is een alleenstaande moeder met twee kinderen.
“Neem nou het uit school komen van mijn jongste telg Gijs, hij is 8 jaar en heeft autisme”.
Mieke vertelt dat ze er dan helemaal klaar voor zit.
“Ik ben er voor hem met een kop thee en een koekje. Ik weet dat hij dat heerlijk vindt. Bij de achterdeur gaat het dan vaak al mis. Ik vraag hoe zijn dag was en ik krijg per direct zo’n harde bitse opmerking naar mijn hoofd geslingerd. Ik ben nog niet eens uitgepraat of hij kapt me al af met die snoeiharde:
“Mam, nu niet!”
Werkelijk, het gaat me soms door merg en been”, vertelt Mieke.

Wat gebeurt hier?

Als moeder met kinderen met autisme sta je soms machteloos. Je doet je best en het kan dan toch zo vreselijk verkeerd uitpakken dat je gaat twijfelen aan jezelf. Doe jij het dan allemaal nou zo fout? De meeste moeders die ik spreek hebben de wereld aan boeken gelezen en de vertaling naar de praktijk is dan toch vaak lastiger dan verwacht.

Een andere taal spreken

Vanuit autisme bekeken is bovengenoemde situatie herkenbaar voor moeders. Maar wat is er eigenlijk aan de hand? Waar vraagt je kind om?
De reactie van je kind bij thuiskomst kan je als grote mond zien. Maar wat als je kind je iets probeert te zeggen?

Opeenstapeling van informatie

Het is goed om te weten dat de informatieverwerking anders loopt bij mensen met autisme. Er is sprake van een trage informatieverwerking. Je herkent het misschien wel dat je je kind iets vraagt en pas veel later antwoord krijgt.
Hier komt dit omdat Gijs op school erg veel informatie heeft gekregen. Niet alleen qua stof maar ook wat sociale interactie betreft. Wat klasgenoten bijvoorbeeld tegen elkaar zeggen en hoe er onderling tussen klasgenoten gereageerd wordt. Het is veel en ook niet altijd goed te volgen voor een kind met autisme. Het hoofd van je kind draait op school eigenlijk op volle toeren zonder pauzes.

Pauze is geen pauze

Het is echt niet zo dat je kind met autisme in de schoolpauze tijd heeft om bij te komen. Daar gebeurt ook van alles en dat zorgt juist weer voor meer informatie. Bij thuiskomst smeekt Gijs eigenlijk om rust. Maar hij kan dat nog niet aangeven. Want wat als je kind eigenlijk zijn hersens rust moet gunnen maar daar de woorden en het besef nog niet voor heeft? Dat is best een behoorlijke uitdaging voor jou als moeder.

Tips bij thuiskomt

Moedig je kind aan om even bij te komen op een rustige plek.
Een rustige plek zonder (mobiel/tv/computer/tablet) beeldscherm. Een beeldscherm betekent eigenlijk weer meer informatie terwijl het hoofd van je kind al overvol zit. Eigenlijk vraagt het hoofd van je kind om rust om alle informatie te kunnen verwerken.
Wat is dan wel prikkelvrij?

• Trampolinespringen
• Tekenen
• Vissen bekijken
• Schommelen

Denk aan activiteiten waarbij de hersenen alle informatie van die dag rustig kunnen verwerken. Mogelijk zijn deze voorbeelden niet passend bij je kind. Maar je kunt zelf wel activiteiten bedenken die meer passen bij je kind.