Een schooljaar valt of staat toch met de school- of zorgprofessional.
“Jaren geleden hadden we een gesprek met Maaike’s leerkracht goed voorbereid. We hadden besproken op welke manier Maaike het liefste aan wilde geven dat ze een vol hoofd had. Ze was eraan toe om ook in de klas aan te geven als ze een vol hoofd had. Ik de leerkracht bellen om het hier met hem over te hebben en wat de vorm was waarin Maaike wilde aangeven wanneer haar hoofd vol zat.
De leerkracht hoorde mij heel even aan om mij vervolgens met de volgende woorden te onderbreken: ”Ik zit al 24 jaar in het onderwijs dus je hoeft mij niet te vertellen hoe ik mijn werk moet doen.” Gelukkig is dit precies één keer voorgekomen. Het hoofd van de school heb ik erbij gehaald. Maaike’s leerkracht bleek niet zo leerbaar meer.”

Dit gebeurt toch niet meer?
Een dergelijk antwoord van een leerkracht is toch verleden tijd, zul je dan denken. Helaas komt dit ook nu nog regelmatig voor.
Ouders willen uiteraard de beste school voor hun kind. Maar hoe staat de school tegenover autisme? Ouders hebben vaak veel vragen omtrent dit onderwerp.

Waar moet je als ouders op letten?

Zo is het instapmoment vaak lastig voor kinderen met ASS. Als een leerkracht of docent aangeeft dat het kind altijd naar de leerkracht kan komen als er iets is, heeft deze professional het niet begrepen.
Zo loopt de informatieverwerking bij kinderen met ASS langs langere banen, waardoor ze sneller een “vol hoofd” hebben dan hun klasgenoten.
Is het kind al in staat aan te geven dat het een vol hoofd heeft, heeft het een streepje voor.
Als je dit thuis inoefent en het kind leert wat een vol hoofd is en wanneer het dit heeft, is het al wat bekend met de materie (zie voor meer informatie ook het artikel “Mam, nu niet!” over informatie die langere banen moet afleggen).

Afspraken maken met elkaar

Het is nuttig om samen afspraken te maken over het hebben van een vol hoofd.
Scholen die zich verdiept hebben in autisme, begrijpen dat het weinig zin heeft om informatie te blijven laden in het geval dat een kind met ASS een vol hoofd heeft. Het hebben van een vol hoofd betekent hier dat er echt niets meer bij kan.
Tijd en rust krijgen is dan gewenst voor het kind.
Als het kind zelf nog niet herkent dat zijn hoofd vol zit, kan de school met het kind afspreken dat het na 1 uur informatie vergaren even iets voor zichzelf gaat doen om de informatieverwerking plaats te laten vinden.

Wat kan het kind al zelf?

Herkent het kind zelf al het volle hoofd omdat dat thuis al is herkend, besproken en neergezet, is het fijn als het kind op school wordt uitgenodigd om te vertellen wat er thuis al staat. Als het instapmoment lastig is voor je kind dan is het fijn als de leerkracht of andere schoolprofessional de eerste stap neemt om tot elkaar in gesprek te komen.
Als de school en het thuisfront op één lijn zitten, althans zo ver als mogelijk, is overzichtelijkheid voor een kind met autisme zoveel mogelijk gegarandeerd.
Krijgt het kind de ruimte om te vertellen hoe het volle hoofd thuis werkt, kan dit een kostbare bron van informatie voor de zorgprofessional op school opleveren. Het is waardevol van dergelijke bronnen gebruik te kunnen maken.

Het meest ideale is als de ouder met het kind door middel van de keuze, al een wens heeft geuit, zie ook het artikel “Autisme en opvoeding: Elke ochtend weer die kledingkwestie”),
Als de ouder met het kind al heeft besproken dat het thuis mag aangeven dat het een vol hoofd heeft.
Zo vond jaren geleden een leerkracht het een prima oplossing dat een meisje thuis had aangegeven dat ze van haar smurfenreeks “de smurfin” op haar tafel wilde zetten om aan te geven dat ze een vol hoofd had. Dat vond de leerkracht een prima oplossing.

Gebruik de oplossingen die al staan

De school staat ook open voor autisme, als er gebruik wordt gemaakt van de oplossingen van het kind zelf. Men doorziet de dubbele functie van oplossingen die het kind al aan kan dragen. Als de ouder leert het kind te betrekken bij wat er speelt, zijn de oplossingen van het kind vaak goeddeels ook op school te gebruiken. Is de oplossing niet goed bruikbaar, dan kan deze dienen als een mooi startpunt om samen naar de oplossing te zoeken die voor beide partijen wel werkt.
In ieder geval is het van groot belang, vanuit school, het kind hierin serieus te nemen.

Conclusie

Als ouder weet je dat een school de juiste is, als de school openstaat voor het autismestuk en strategieën/oplossingen die thuis al werken en deze door durft te trekken naar het schoolleven van het kind met ASS. Mogelijk komt de school zelfs al met voorbeelden van strategieën en/of aanpassingen die ze al neer heeft gezet voor andere kinderen met ASS.
Soms zijn er zelfs stukjes bruikbaar van wat er bij de andere kinderen werkt. Het kind de ruimte te geven om te mogen vertellen is een mooi begin. Vervolgens samen afspraken maken of te zoeken naar oplossingen zorgt voor rust en overzicht.