In de Serie “Handen en voeten geven aan autisme” worden er voorbeelden gegeven uit de praktijk.
Ervaringen van mensen met autisme bezig hun handleiding te maken, in allerlei stadia.
Voor alle stukken die Tienwerk deelt is toestemming gegeven:

Cathelijne 28 jaar, heeft sinds 1,5 jaar haar autismediagnose.

Eetlustdiplomaat

Mijn moeder houdt van uit eten gaan. Ze is zelfstandige en ze heeft het goed voor elkaar. We houden beide van Thais eten en mijn moeder wil graag met iemand uit eten die er net zo van geniet als zij dat doet. Ik ben de uitverkorene.

Smaakexplosie

Als ik aan het eten ben, dan ben ik aan het eten. Ik wil de smaken proeven en zeker de eerst 10 happen is de smaakexplosie in mijn mond amper te omschrijven.
Ik wil hier ten volste van genieten, niet ook nog moeten luisteren naar iemand en zeker niet naar mijn moeders wollige verhalen die concentratie vereisen.
Als we uit eten gaan en mijn moeder vraagt me dingen tijdens mijn eerste 10 happen, dan hebben we daar sinds kort een afspraak over gemaakt.
Als ze nou toch begint te praten, dan zeg ik tegen haar: Mam, ik ben aan het eten.

Meer begrip

Zij weet inmiddels dat ik alle concentratie nodig heb voor mijn eten en wat er gebeurt in mijn mond.
Ook heb ik de afspraak met haar dat als ze toch doorgaat met vragen, ik voorlopig niet meer met haar uit eten ga. Dat klinkt resoluut maar vroeger was ik nog zwart/witter. Deed iemand niet wat ik wilde dan kapte ik de hele zaak resoluut af. Praten deed ik niet, de ander moest maar begrijpen waar ik last van had.
In de begeleiding heb ik geleerd te zeggen wat ik lastig vind. Dat vond ik aan het begin heel overdreven om te moeten uitleggen wat ik van iets vind. De ander snapte toch zeker wel wat ik bedoelde?
Nou nee dus dat heb ik moeten leren dat het zo niet werkt. De ander zag ik als een soort verlengstuk van mezelf. Ik ging ervan uit dat de ander wist hoe ik me voelde en wat ik nodig had.

Afkappen kan niet bij mijn moeder. Dat is familie. Afkappen zorgde vroeger sowieso voor onbegrip bij anderen. Die zagen totaal niet aankomen dat ik hen niet meer wilde zien.
Ik leer nu uit te leggen dat ik niet van mijn eten kan genieten als mijn moeder me vragen stelt tijdens de eerste 10 happen. Het is net of ze dan alles voor mij verknalt. Eigenlijk kan ik maar een ding tegelijk. Of van smaken genieten of naar iemand luisteren. Leren vertellen wat er gebeurt helpt mij eigenlijk zelf ook.

Onze afspraak werkt.

Heel langzaam leer ik terrein winnen.
Het is alsof ik een diplomaat ben die een vredesverdrag probeert te sluiten, maar in plaats van politieke kwesties gaat het over het behoud van mijn eetlust!

Heb jij autisme en herken je dat dat je bepaalde dingen lastig vindt. Twijfel jij of dat nou komt door autisme of niet.
Wil jij graag weten waar je naar moet kijken als het om autisme gaat?
Om je op weg te helpen staat op de site van Tienwerk Houvast 1. Deze vind je onder Media/Hand-outs: