In de Serie; Handen en voeten geven aan autisme worden er voorbeelden gegeven uit de praktijk. Ervaringen van mensen met autisme bezig hun unieke handleiding te maken, in allerlei stadia.
Voor alle stukken die Tienwerk deelt is toestemming gegeven.
Lieke (41): Ik kreeg het niet voor elkaar
Lieke ontdekte op haar 41e dat ze ASS (Autismespectrumstoornis) heeft. Die diagnose gaf haar houvast. Ze had altijd al het gevoel dat ze anders was. Ze dacht anders maar ook kreeg ze het niet voor elkaar wat anderen ‘zo makkelijk’ leek af te gaan. De diagnose autisme was voor Lieke een bevestiging van wat ze al die tijd voelde.
Een enorme opluchting
Na de diagnose moest ik gaan leren hoe mijn autisme invloed heeft op mijn dagelijkse gang van zaken. Het klinkt raar maar voor de diagnose voelde ik me vaak ontredderd. Ik kreeg bepaalde dingen niet voor elkaar maar ik wist ook niet waar ik het zoeken moest. Het beestje had nu een naam namelijk autisme. Nu kon ik me gaan verdiepen in de vraag; Wat is autisme? Hopelijk bood kennis mij handvatten voor mijn dagelijkse struggles.
Een bonk frustratie
Het huishouden is altijd al een ramp voor me geweest en dan specifiek de was.
Vol goede moed begon ik er elke keer weer aan. Onderweg naar de wasmand werd ik altijd afgeleid door dingen die ook nog moesten gebeuren.
Een doosje waar ik nog iets van wilde maken of een truitje dat versteld moest worden of een verdwaalde sok die eindelijk bij de andere sok kon worden verenigd.
Uiteindelijk had ik niets gedaan want op mijn pad kwam ik steeds afleiders tegen die mij van mijn oorspronkelijke taak afhielden. De berg was werd alleen maar groter. Dat de was me niet lukte maakte me ontzettend moe en machteloos. Het veroordelen van mezelf was eigenlijk nog het ergste. Ik kreeg het niet voor elkaar om de was te doen.
Kennis over autisme helpt
Na mijn diagnose kon mijn zoektocht beginnen.
Want hoe pak je dat aan als je autisme hebt. Wat betekent autisme nou voor mij?
Voor de vertaling van wat autisme voor mij betekent heeft houvast 1 me geholpen.
Ik kreeg meer grip op hoe autisme eruitziet in de praktijk. Dat ik de was niet voor elkaar kreeg heeft blijkbaar met hoofd – bijzaken scheiden te maken.
“Mijn brein kan moeilijk onderscheid maken tussen hoofd en bijzaken. Dat betekent dat alles even belangrijk is. Doordat ik dit nu wist moest ik leren hoe hier mee om te gaan.
Onderzoekjes doen
Het onderscheid leren maken tussen een hoofd – en een bijzaak moest ik gaan leren. Uiteindelijk moest ik aan om aan één ding tegelijk leren werken.
Om mijn doel te bereiken moest ik gaan onderzoeken hoe ik aan een ding tegelijk kon blijven werken. Ik heb allerlei manieren aangereikt gekregen die ik uit moest proberen. Ik ging een soort onderzoeksfase om te kijken wat het best bij mij paste.
Thuiskomen
Ik heb nu een methode ontwikkeld die ervoor zorgt dat ik met behulp van een reële planning mijn wastaak kan gaan opbouwen.
Ik weet dat ik door mijn autisme sneller in de verleiding kom om aan een bijzaak toe te geven. Nu kan ik 4,5 minuten aan mijn hoofdzaak werken. Ik krijg het voor elkaar om mijn was te sorteren en te wassen en uit te hangen. Dit lukt nog niet allemaal in een keer.
Ik heb weer grip op mijn leven. Ik weet dat ik dit kan en dat ik ook rekening moet houden met mijn autisme. Ik moet dagelijks trainen. De was wordt gedaan. Het gaat niet snel maar van de moedeloosheid ben ik af.
Welk traject heb je gevolgd?
Ik heb een PGB van de gemeente gekregen en ik heb iets meer dan een jaar een traject gevolgd om mijn eigen unieke handleiding te maken. Nu zit ik in het nazorg traject en heb nog ongeveer 1x in de 6 weken begeleiding.
