Verbinding zoeken
We zijn aan het uitvogelen wat werkt voor de jongste, Tobias. Tobias is 13 en heeft autisme. De laatste tijd praten we steeds meer (hoera!), gelukkig is onze communicatie aan het verbeteren. Het kan zo zoeken zijn alsof je met een lantaarntje een zijpad bent ingeslagen en de weg naar het hoofdpad niet meer kunt vinden. Ik wil meer verbinding met mijn jongste en beter begrijpen hoe dingen voor hem werken. Er is een prachtige quote van Stephen Covey die vaak op mij van toepassing lijkt in mijn relatie met hem: “We judge ourselves by our intentions and others by their behaviour.”
Elkaar missen
Ik ontdek keer op keer dat ik mijn zoon compleet verkeerd inschat. Hij doet alles met de beste bedoelingen. Doordat onze communicatie elkaar geregeld rakelings mist, zorgt dat vaak voor miscommunicatie voor beide met als gevolg onmacht en frustratie. Toen ik Tobias vertelde over mijn openbaring, zei hij meteen dat ik inderdaad vaak niet te volgen ben voor hem. Hij maakte dat krachtig duidelijk met een stevige duw — z’n kracht kennende vloog ik bijna door de kast.
Het gaat al veel beter
Hoofd- en bijzaken scheiden is soms lastig en het was weer eens raak. Tobias vergeet namelijk nogal eens wat spullen voor school. Sinds we de avond ervoor bespreken waar hij aan moet denken gaat het een stuk beter dan voorheen. Dit keer had ik gezegd: “Als je het door hebt genomen leg je wiskundeboek morgenochtend dan gelijk in je tas.” Duidelijk, toch? Nou ja…
Vanochtend: Bingo!
Ik loop in de ochtend de deur uit en zie zijn wiskundeboek nog pontificaal op het aanrecht liggen. Tobias vertelde me later hoe het voor hem ging: “Mam, luister eens. Jij zei gisteren heel duidelijk dat ik alleen mijn wiskunde nog in mijn tas moest doen, en dan is mijn tas compleet, toch? Schoolboeken – check – Mapje dicht. Terwijl ik vanochtend op weg was naar mijn tas, zeg jij: ‘Stuur je dat mailtje nog even naar je trainer?’
Nou, als jij dat zegt, denk ik: direct doen! Anders vergeet ik dat. En hoppa — wiskundeboek compleet vergeten.”
Daar sta ik dan: ik was degene die vond dat hij overzicht moest houden, en toch stel ik weer een vraag tussendoor. Oeps. Dus ja, ik moet consequent op dat hoofdpad blijven en zijpaden vermijden.
